Abolitio, Tilgung einer Anklage durch Beschluss der Obrigkeit: publica, privata, ex legeabolitio, ōnis, f. (aboleo),
I)das Vergehenmachen, cui (nebulae) serenitas abolitionem infert, vergehen macht, Apul. de mund. 8 (Hildebr. falsch obolitionem). –
II)übtr., das Abschaffen, Aufheben, legis, Suet.: tributorum, Tac.: facti, Amnestie, Suet.; u. so praeteritorum, Capit.; u. absol., sub spe abolitionis, Quint.: sententiae, Unterdrückung des Antrags, Tac.; u. so absol. = die Unterdrückung, Niederschlagung der Klage usw., ICt. – / Flor. 4, 7, 15 lesen Jahn u. Halm amolitione.ăbŏlĭtĭo, ōnis, f. [abnuo], an abrogating, annulling, abolishing, abolition (postAug.).
I.In gen.: tributorum, Tac. A. 13, 50; cf.: quadragesimae quinquagesimaeque, id. ib. 13, 51: legis, Suet. Aug. 34: sententiae, Tac. A. 6, 2 fin.
II.In partic.
A.An amnesty, Suet. Tib. 4; Flor. 4, 7, 3: sub pacto abolitionis, Quint. 9, 2, 97.
B.In the Dig., the withdrawal of an accusation or suit, suspension: abolitio publica, ex lege, privata, Cod. Th. 9, 37, 3 sq.; Dig. 48, 16 al.; cf. Rein, Criminalrecht. p. 273 sq.
[Pauly 1893] [Georges 1913] [LewisShort]

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert