encyclopaedia
aceo
ăcĕo
, ui, 2, v. n. [v. 2. acer], to be sour.
I
. Lit. (of wine): vinum, quod neque aceat neque muceat, Cato R. R. 148.
II
. Fig., to be disagreeable (late Lat.): mentio pectori acet, Sid. Ep. 7, 6 a med.
[LewisShort]
list
operone